บิททอเรนท์ คืออะไร

ก่อนจะเริ่มต้นโหลดบิท ผมขออธิบายหลักการของบิททอเรนท์เสียก่อนเพื่อให้ท่านใช้งานได้อย่างถูกต้องและมีประสิทธิภาพ และเข้าใจในการทำงานของระบบ

บิททอเรนท์ เป็นวิธีในการแบ่งปันไฟล์ให้กับกลุ่มของผู้สนใจในเครือข่ายอินเทอร์เน็ต โดยมีความแตกต่างจากการดาวน์โหลดไฟล์ในแบบดั้งเดิม กล่าวคือ แต่เดิมการดาวน์โหลดไฟล์จะเป็นการดาวน์โหลดไฟล์จากเซิฟเวอร์ ซึ่งเซิฟเวอร์จะต้องมีไฟล์ที่จะดาวน์โหลดนั้นอยู่ครบสมบูรณ์ทั้งไฟล์ และเซิฟเวอร์จะทำหน้าที่รอรับการร้องขอไฟล์ และนำส่งไฟล์ไปให้กับผู้ที่ร้องขอจนกระทั่งเสร็จสิ้นทั้งไฟล์

การดาวน์โหลดไฟล์แบบดั้งเดิมที่พวกเรารู้จักกันดีได้แก่บริการของ Rapidshare หรือ MediaFire ซึ่งผู้ใช้จะทำการอัพโหลดไฟล์ขึ้นไปทิ้งไว้บนเซิฟเวอร์ และนำลิงค์ของไฟล์บนเซิฟเวอร์นั้นไปบอกให้เพื่อน ๆ ไปดาวน์โหลดไฟล์จากเซิฟเวอร์โดยตรง การทำงานแบบนี้เซิฟเวอร์จะเป็นผู้ให้ตลอดเวลา และโปรแกรมดาวน์โหลดของเราจะเป็นผู้รับตลอดเวลา และถ้าหากเซิฟเวอร์ลบไฟล์นั้นทิ้งไปหรือมีการปิดเซิฟเวอร์ ก็จะไม่มีใครสามารถดาวน์โหลไฟล์นั้นได้อีก

การดาวน์โหลดด้วยโปรโตคอล บิททอเรนท์ จะมีแนวคิดที่แตกต่างออกไป ผู้แจกจ่ายไฟล์ไม่จำเป็นต้องนำไฟล์ไปวางไว้บนเซิฟเวอร์ และผู้ดาวน์โหลดทุก ๆ คนจะทำหน้าที่เป็นทั้งผู้ให้และผู้รับในเวลาเดียวกัน ไฟล์จะยังอยู่บนเครื่องของตนเอง แต่โปรแกรมจะทำการแบ่งไฟล์ออกเป็นชิ้นส่วนที่มีขนาดเท่ากัน ๆ แล้วส่งกระจายไฟล์แต่ะส่วนออกไปให้กับผู้รับแต่ละคนโดยพยายามไม่ให้ซ้ำกัน เมื่อผู้รับแต่ละคนมีไฟล์ชิ้นส่วนต่าง ๆ แล้วก็จะทำการแลกเปลี่ยนแต่ละส่วนกันเองจนกว่าจะได้ไฟล์ครบทั้งหมด

การดาวน์โหลดแบบนี้จะกระทำได้ง่ายขึ้นเมื่อมีเซิฟเวอร์ทำหน้าที่เป็นคนกลางคอยบันทึกว่ามีใครที่กำลัง ปล่อยไฟล์ และ ดูดไฟล์อยู่บ้าง รวมถึงเป็นที่เก็บไฟล์ทอร์เรนท์ (.torrent) ซึ่งเก็บข้อมูลขนาดของแต่ละส่วน และค่าตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูลแต่ละส่วนเอาไว้ เซิฟเวอร์ที่เป็นคนกลางนี้เราเรียกว่า แทรคเกอร์ (tracker)

ขั้นตอนง่าย ๆ ของการดาวน์โหลดด้วยบิททอเรนท์ก็มีเพียง

• เลือกหาไฟล์ที่ต้องการดาวน์โหลด
• แล้วดาวน์โหลด .torrent จากแทรคเกอร์
• นำไฟล์ .torrent ไปให้กับโปรแกรมทอร์เรนท์ไคลเอนต์
• เริ่มต้นดาวน์โหลด และดาวน์โหลดจนเสร็จ
• หลังดาวน์โหลดจนเสร็จแล้วอย่าเพิ่งหยุดงานที่เสร็จแล้วทันที ให้ปล่อยทิ้งไว้เพื่อทำหน้าที่เป็นผุ้ปล่อย (seeder) ต่อไปอีกระยะหนึ่ง ตามมารยาทคือ ปริมาณข้อมูลปล่อยให้มากกว่าที่ดูดมา